Kada pričamo o fudbalskim velikanima Srbije, nemoguće je zaobići Fudbalski klub Vojvodina. Sa bogatom istorijom koja datira iz ranih dana 20. veka, Vojvodina je, kao “Stara dama” srpskog fudbala, postala ne samo sportski, već i kulturni fenomen.
Zamislite scenu: kafana “Sloga” u Novom Sadu, 6. mart 1914. godine. Grupa ljubitelja fudbala okuplja se sa vizijom da osnuje tim koji će predstavljati srce i dušu srpskog naroda u Novom Sadu. Tog dana, legenda je rođena. FK Vojvodina nije samo postao fudbalski gigant, već i simbol vojvođanske kulture, identiteta i borbenog duha.
Njihova istorijska putanja nije bila bez izazova, ali svaki preokret i svaka pobeda doprineli su tome da klub postane ono što je danas. Sa domaćim titulama koje se nižu kao perle na nizu i impresivnim nastupima na evropskoj sceni, Vojvodina je zasluženo zauzela mesto u srcima navijača širom Srbije, ali i Evrope.
Prema proceni sajta Transfermarkt, koji se bavi procenom vrednosti fudbalera, takmičenja i klubova, Vojvodina je procenjena na 16,4 miliona evra, dok se na UEFA rang listi klub nalazi na deobi 201. mesta sa 6,475 bodova u prethodnih pet godina.
Za sve nas koji pratimo fudbal, FK Vojvodina nije samo klub. To je priča o strasti, tradiciji i neumornom duhu. To je priča koja se prepričava iz generacije u generaciju i koja inspiriše svakog ko je ikada čuo za veličanstvenu “Staru damu” iz Novog Sada.
Usponi i padovi tokom istorije
Od samog osnivanja, Vojvodina je brzo pokazivala svoj potencijal na terenu. Uprkos izazovima koje je donosio Prvi svetski rat, klub je nastavio sa razvojem i uspostavio se kao dominantna sila u lokalnom fudbalu.
Velika tragedija
Tokom Drugog svetskog rata, Kraljevina Jugoslavija je bila napadnuta i podeljena od strane Osovine, pri čemu su njeni severni delovi, uključujući Novi Sad, pripojeni Mađarskoj. Jedna od prvih odluka okupatora bila je zabrana rada Vojvodine i konfiskacija njene imovine.
Veliki deo arhiva kluba uništen je od strane novih vlasti, a većina osvojenih trofeja do tog perioda je izgubljena. Lokalno stanovništvo je bilo potlačeno, pri čemu su mnogi Srbi, Jevreji, Romi i drugi civili ubijeni, stradali u koncentracionim logorima poput Šarvarskog logora, ili su proterani. Među njima je bilo i mnogo članova Vojvodine.
Ipak, mnogi građani različitih nacionalnosti, prevashodno Srbi, ali i anti-fašistički nastrojeni Mađari, Slovaci i drugi, pridružili su se otporu protiv fašističke okupacije, među kojima i mnogi članovi Vojvodine. Posebno krvava bila je 1942. godina, kada su mađarske trupe u jednoj akciji ubile preko 4,000 lokalnih Srba, Jevreja i Roma, naročito tokom Novosadske racije.
Tokom rata, Vojvodina je izgubila gotovo ceo tim, uključujući Božidara Petrovića, braću Milan i Pera Simina, Dušana Šućova, Svetozara Džanića, Milana Stojana, Živka Brzaka i Radovana Božina. Mnogi članovi uprave kluba i navijači takođe su stradali.
Obnova kluba i zlatne godine
Nakon Drugog svetskog rata, 1944. godine, preživeli članovi kluba, igrači i članovi uprave, predvođeni Dr. Kostom Hadžijem, Đurom Živićem, Brankom Milovanovićem i Aleksandrom Kanazirom, pokrenuli su rad na obnovi kluba.
Međutim, 1946. godine, nove komunističke vlasti su odlučile da spoje tri kluba iz Novog Sada: Vojvodinu, Slaviju i Radnički, pod novim imenom Sloga Novi Sad. Ova odluka naišla je na veliki otpor među stanovništvom, te su navijači nastavili da zovu klub Vojvodina. Klub je prvobitno nastupao u Drugoj jugoslovenskoj ligi sve do promocije u Prvu ligu 1948. godine.
Godine 1950, nakon dugog otpora navijača, klubu je vraćeno staro ime – Vojvodina. Sledeće godine, Vojvodina je prvi put stigla do finala Jugoslovenskog kupa i postala prvi tim koji je prekinuo dominaciju takozvane “Velike četvorke” (Crvena zvezda, Partizan, Hajduk i Dinamo Zagreb).
To je bio početak zlatne generacije koja je bila poznata po tehnički razvijenom fudbalu. 11. decembra 1955. godine, nakon impresivne igre protiv Hajduka u Splitu, oduševljeni navijači Hajduka izneli su igrače Vojvodine na ramenima sa terena. Tokom 1950-ih, Vojvodina je redovno završavala sezone među vodećim timovima. Takođe, na međunarodnoj sceni, Vojvodina je postigla značajne rezultate, dosegnući finale Mitropa kupa 1957. godine, a dve godine kasnije i polufinale.
U tom periodu, najuticajniji igrači bili su Vujadin Boškov, Todor Veselinović, Zdravko Rajkov, Sima Milovanov, Dobrosav Krstić, Stevan Bena i Aleksandar Ivoš. Napadač Todor Veselinović bio je najbolji strelac jugoslovenske lige 1956, 1957, 1958 i 1961. godine.
Prva titula i prvi evropski uspeh Fudbalskog kluba Vojvodina
Fudbalski klub Vojvodina je tokom svoje bogate istorije ostvario niz impresivnih uspeha, ali među njima posebno se izdvajaju prva osvojena titula i prvi zapaženi rezultati na evropskoj sceni.
Vojvodina je svoju prvu šampionsku titulu u Prvoj saveznoj ligi Jugoslavije osvojila u sezoni 1965/66. Pod vođstvom trenera Vujadina Boškova, tim iz Novog Sada dominirao je ligaškim takmičenjem, igrajući atraktivan i efikasan fudbal.
Ključne igrače tima činili su Silvester Takač, Ilija Pantelić, Žarko Nikolić, i mnogi drugi. Osvojena titula nije bila samo plod izvanredne igre na terenu, već i rezultat godina planiranja, ulaganja i razvoja infrastrukture kluba.
Nakon ovog domaćeg trijumfa, Vojvodina je započela svoj put u evropskim takmičenjima. Njihov prvi značajan evropski uspeh dogodio se kada su se plasirali u četvrtfinale Kupa evropskih šampiona 1966/67.
Tokom ovog pohoda, Vojvodina je savladala renomirane evropske timove, pokazavši da nije samo lokalni fudbalski gigant, već i tim sposoban da parira najboljim evropskim ekipama. Ovaj evropski uspeh dodatno je učvrstio reputaciju Vojvodine kao jednog od najjačih fudbalskih klubova na Balkanu.
Rivali na putu Vojvodine do četvrtfinala Kupa evropskih šampiona:
- Prva runda – Admira – pobeda ukupnim rezultatom 1:0
- Druga runda – Atletiko Madrid – pobeda u plej-of utakmici sa 3:2
- Četvrtfinale – Seltik – poraz ukupnim rezultatom sa 2:1
Iako su naredne godine donosile različite izazove i promene, uspesi iz sredine 60-ih godina 20. veka ostali su trajni deo sportske baštine Vojvodine i temelj na kojem se gradi budućnost kluba.
Stadion i navijači
Stadion FK Vojvodina, poznat kao “Stadion Karađorđe”, smatra se jednim od ikonskih sportskih objekata u Srbiji. Nalazi se u Novom Sadu i kroz godine je bio svedok mnogih značajnih fudbalskih trenutaka, kako domaćih tako i međunarodnih.
Otvoren je 1924. godine i od tada je doživeo niz renoviranja i modernizacija kako bi zadovoljio sve veće zahteve i potrebe savremenog fudbala. Sa kapacitetom od preko 14,000 gledalaca, stadion pruža impozantan ambijent za sve one koji dođu da podrže svoj tim.
Ali, prava duša stadiona su navijači. Grupa “Firmaši” je najpoznatija navijačka grupa FK Vojvodina i smatra se jednom od najstrastvenijih i najvernijih u zemlji. Osnovani 1989. godine, “Firmaši” su postali sinonim za neumornu podršku svom timu, kako na domaćim tako i na gostujućim terenima. Pored fudbala, aktivno učestvuju i u društvenim aktivnostima, često organizujući humanitarne akcije i događaje u cilju pomoći zajednici.
Navijači FK Vojvodina poznati su po svojoj vernosti, strasti i kreativnosti. Transparenti, pesme i koreografije koje priređuju često odražavaju duboko ukorenjenu ljubav prema svom klubu i gradu. Njihova prisutnost na stadionu čini svaku utakmicu posebnom i daje igračima dodatnu motivaciju da daju sve od sebe na terenu.
Stadion Karađorđe i njegovi navijači čine neraskidivu vezu, simbolizujući zajedničku strast i posvećenost fudbalskom klubu Vojvodina.
Trofeji Fudbalskog kluba Vojvodina
Fudbalski klub Vojvodina kroz svoju bogatu istoriju osvojio je niz prestižnih trofeja koji su utemeljili njegovu reputaciju kao jednog od najuspešnijih klubova u Srbiji. Osim što su bili dominantni na domaćoj sceni, “Stara dama” je pokazala svoju snagu i na međunarodnoj sceni, često se takmičeći protiv nekih od najboljih evropskih timova.
Njihova prva i najveća dostignuća bili su osvajanja Prve lige SFR Jugoslavije. Ove pobede postavile su Vojvodinu na fudbalsku mapu i otvorile vrata za mnoge druge uspehe. Također, Vojvodina je dva puta osvojila i Kup Srbije.
Međunarodno, iako možda nisu osvojili najprestižnije evropske trofeje, njihovi nastupi u evropskim takmičenjima često su bili impresivni, čime su stekli poštovanje i priznanje širom kontinenta. U istoriji Vojvodine biće upisano četvrtfinale Kupa Evropskih šampiona iz 1967. godine, kao i osvajanje Intertoto kupa iz 1976. godine.
Uzimajući u obzir sve njihove trofeje, Vojvodina je stekla reputaciju tima koji se ne sme potceniti, tima koji ima bogatu istoriju uspeha i koji je uvek spreman da se suoči s izazovima, bez obzira na protivnika.
Lista osvojenih trofeja:
- Prva liga SFR Jugoslavije – 2
- Kup Srbije – 2
- UEFA Intertoto kup – 1
Igrači sa najviše utakmica u istoriji Fudbalskog kluba Vojvodina
Fudbalski klub Vojvodina može se ponositi brojnim igračima koji su tokom godina ostavili dubok trag u njegovoj istoriji. Njihova predanost, talent i lojalnost prema klubu odrazili su se kroz impresivan broj nastupa na terenu.
Legenda kluba je Radomir Kristić koji je upisao 613 nastupa za „Staru damu“ iz Novog Sada. Za Vojvodinu je igrao od 1947. do 1959. godine.
Liste igrača koji su zabeležili najveći broj utakmica za Vojvodinu:
- Radomir Krstić – 613 utakmica
- Petar Nikezić – 587 utakmica
- Žarko Nikolić – 563 utakmica
- Zdravko Rajkov – 555 utakmica
- Todor Veselinović – 546 utakmica
- Sima Milovanov – 532 utakmica
- Đorđe Vujkov – 527 utakmica
- Slavko Ličinar – 524 utakmica
- Šandor Mokuš – 519 utakmica
- Vujadin Boškov – 512 utakmica
Ovi igrači su, kroz svoje nastupe, ostavili neizbrisiv trag u istoriji kluba, a njihove igre će ostati upamćene u srcima navijača Vojvodine.